یکی از علت های عدم نعوظ در مردان دیابت است.
دیابت باعث کاهش خون رسانی درست به بافت آلت فرد شده و در نتیجه بیمار را دچار نعوظ ناقص میکنند و در برخی دیگر باعث اختلال در عملکرد بافت آلت شده و باعث از بین رفتن کامل نعوظ در فرد شده و بیمار دچار عدم نعوظ (ED) کامل میگردد.
دیابت چگونه باعث عدم نعوظ میگردد؟
در بیمارانی که دچار قند خون یا دیابت میشوند، عمل خون رسانی به بافت های بدن دچار اختلال میگردد و وقتی فرد دچار دیابت میشود، رگ های خونی پمپاژ ضعیف تری نسبت به قبل به بافت های بدن دارند. یکی از این بافت ها، بافت آلت بوده که در زمان نعوظ خون توسط رگ های خونی به داخل اسفنج های آن پمپاژ میشود. در نتیجه بیمارانی که دچار این بیماری هستند، رفته رفته عملکرد خون رسانی و گردش خون در رگ های آنها دچار ضعف شده و اصطلاحا دچار گرفتگی نسبی داخل رگ های بدن خود میشوند. همین امر باعث میشود که کیفیت خون رسانی همانند گذشته در بافت آلت انجام نشود و در نتیجه بیماران دیابتی به مرور زمان دچار کاهش کیفیت نعوظ یا عدم نعوظ یا نعوظ ناقص میشوند.
ناتوانی جنسی مخصوصا عدم نعوظ مردان یکی از عوارض شایع اما پنهان بیماری دیابت است که بر اثر سهل‌انگاری در کنترل قند خون و مهار ناصحیح بیماری بروز می‌کند، اما در اکثر موارد چون این بیماری با کهولت سن همراه است، اکثر افراد دچار دیابت، تصور میکنند که توانایی جنسی آنها در اثر کهولت سن کاهش ییافته و عدم نعوظ و ناتوانی جنسی افراد درمانی ندارد.
ناتوانی جنسی ناشی از دیابت
معمولا ناتوانی جنسی و اختلالات مربوط به آن در مردان دیابتی با مواردی همچون: زود انزالی، دیر انزالی، اختلال نعوظ یا عدم نعوظ و نقص در تحریک جنسی می باشد.
بیشتر این افراد از نظر تمایلات و خیال پردازی جنسی در برابر محرک‌های بیرونی تحریک پذیرند اما از نظر جسمی به دلیل آن که دیابت سیستم خون رسانی به ناحیه تناسلی را دچار مشکل می‌کند و عملکرد آلت را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماران از نظر نعوظ دچار اختلال میشوند و نمی‌توانند روابط و مقاربت رضایتمندی داشته باشند.
این مشکل در خانم‌های مبتلا به دیابت هم به صورت خشکی ناحیه تناسلی، سوزش، مقاربت دردناک و نرسیدن به ارگاسم بروز می‌کند. همچنین دیابت تخمک گذاری را مختل می کند. در خانم ها این مشکل باعث برهم خوردن نظم ترشح هورمون های زنانه از جمله استروژن و پروژسترون می شود و می تواند با اختلال در قاعدگی و تخمک گذاری و در نتیجه کاهش تمایلات جنسی و حتی ناباروری منجر شود.
البته باید توجه داشت که این مشکلات به مرور زمان و رفته رفته در فرد شکل گرفته و شدت می یابد، بدان معنی که فردی که دچار دیابت است به مرور زمان دچار اختلال نعوظ و عدم نعوظ و نعوظ ناقص و یا خشکی واژن یا مقاربت دردناک و سوزش واژن و در اصطلاح ناتوانی جنسی میشود.
درمان ناتوانی جنسی یا عدم نعوظ ناشی از دیابت
برای درمان عدم نعوظ یا ناتوانی جنسی ناشی از دیابت و یا اختلال نعوظ و زود انزالی ایجاد شده در اثر بیماری قند در افراد، درمان های متفاوتی وجود دارد. همانطور که در مقاله ی روش های درمان عدم نعوظ اشاره کردیم، بیماران دچار این مشکل که در اثر دیابت به این بیماری دچار شده اند، میتوانند از یکی از روش های درمان زیر برای درمان عدم نعوظ یا اختلال نعوظ یا نعوظ ناقص، استفاده نمایند:
داروهای خوراکی
تزریق یا لیزر تراپی
جراحی پروتز آلت
عدم نعوظ مردان
کدام روش درمان برای عدم نعوظ و ناتوانی جنسی ناشی از دیابت مناسب تر است؟
انتخاب روش درمان و اینکه از بین روش های درمانی که مقاله ی درمان عدم نعوظ به آن اشاره کرده ایم کدام یک مناسب یک فرد دچار دیابت است. بسته به نوع دیابت، مدت زمان آن، و صدمات ناشی از این بیماری، در افراد مختلف متفاوت است. بدان معنی که برای انتخاب بهترین روش، پزشک متخصص اورولوژی، فرد را معاینه و شرایط فیزیکی بدن او را بررسی می‌کند، سپس با توجه به شدت ناتوانی جنسی و میزان تاثیر دیابت در نعوظ یا ناتوانی جنسی بدن فرد، روش درمان انتخاب میشود.
آیا دیابت تنها دلیل عدم نعوظ یا ناتوانی جنسی در فرد است؟
خیر، علت های زیاد دیگری همانند چربی، اوره، اضافه وزن، سیگار کشیدن و … بر عملکرد خون رسانی بر بافت آلت تاثیر می‌گذارند و علت های دیگری چون صدمات فیزیکی به بافت آلت، ضربات، نشت وریدی و ….. نیز بر عدم نعوظ یا ناتوانی جنسی در مردان تاثیر گذار است، اما بررسی میزان تاثیر دیابت بر روی ناتوانی جنسی فرد توسط پزشک متخصص ارولوژی انجام میشود.
آیا پروتز آلت برای درمان عدم نعوظ در اثر دیابت موثر است؟
بله، یکی از روش های موثر درمان نعوظ به طور قطعی در این بیماران، جراحی های پروتز آلت درمان کننده ی عدم نعوظ می باشد، در مقالات قبلی به صورت کامل پروتز آلت و جراحی پروتز آلت و هزینه های آن توضیح داده ایم.
یکی از روش های محبوب برای درمان بیماران دچار عدم نعوظ و ناتوانی جنسی در اثر دیابت، استفاده از پروتز آلت میباشد که توسط پزشک متخصص اورولوژی این موضوع بررسی میگردد و باید توجه داشت که استفاده از پروتز آلت در بیماران دیابتی با عدم نعوظ شدید استفاده میگردد.