ناتوانی در ایجاد یا حفظ به اندازه کافی نعوظ برای ایجاد رابطه جنسی، در مردان مبتلا به دیابت، به ویژه آنهایی که دیابت نوع ۲ دارند، رایج است. این می‌تواند ناشی از آسیب به اعصاب و رگ‌های خونی ناشی از کنترل ضعیف قند خون، به مدت طولانی باشد.
اختلال نعوظ همچنین می‌تواند با سایر شرایط رایج در مردان مبتلا به دیابت، مثل فشار خون بالا و بیماری قلبی مرتبط باشد. اختلال نعوظ ممکن است در مردان مبتلا به دیابت زودتر از مردان بدون این بیماری رخ بدهد. این مشکل حتی ممکن است قبل از تشخیص دیابت ایجاد شود.
داشتن اختلال نعوظ می‌تواند یک چالش واقعی باشد. ممکن است شما و شریک زندگی‌تان احساس ناامیدی و دلسردی کنید. برعکس برای مقابله با اختلال نعوظ اقدام کنید و زندگی جنسی خود را به مسیر درست برگردانید.
بسیاری از مردان تمایلی به بحث با پزشک خود، در مورد اختلال نعوظ ندارند. اما اجازه ندهید که خجالت شما را از دریافت کمک باز دارد. یک مکالمه کوچک می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. و اما چه باید کرد:
به دکتر خود بگویید مشکلتان چیست؛ او علل زمینه‌ای اختلال نعوظ را در نظر میگیرد و اطلاعاتی در مورد دارو و سایر درمان‌های آن به شما می‌دهد.
از پزشک خود بپرسید آیا کاری وجود دارد که بتوانید برای مدیریت بهتر دیابت خود انجام دهید. بهبود سطح قند خون می‌تواند به جلوگیری از آسیب عصبی و عروق خونی که می‌تواند منجر به اختلال نعوظ شود کمک کند. همچنین به طور کلی احساس بهتری خواهید داشت و کیفیت زندگی‌تان بهتر میشود. با توضیح اقدامات خود، از پزشک‌تان بپرسید که آیا اقدامات درستی برای مدیریت دیابت خود انجام می‌دهید یا خیر.
در مورد سایر مشکلات سلامتی بپرسید. برای مردان مبتلا به دیابت، بیماری‌های مزمن دیگری که می‌توانند باعث ایجاد یا بدتر شدن اختلال نعوظ شوند، معمول است. با پزشک خود کار کنید تا مطمئن شوید که در حال رسیدگی به سایر مشکلات سلامتی خود هستید.
داروهای خود را چک کنید. از پزشک خود بپرسید که آیا ممکن است داروهایی که مصرف می کنید مشکلات نعوظ شما را بدتر کند؟ مانند داروهایی که برای درمان افسردگی یا فشار خون استفاده می‌شوند. ایجاد تغییر در داروهایتان ممکن است کمک کننده باشد.
به دنبال مشاوره باشید اضطراب و استرس می‌تواند اختلال نعوظ را بدتر کند. اختلال نعوظ همچنین می‌تواند تأثیر منفی بر رابطه شما با شریک صمیمی زندگی‌تان داشته باشد. یک روانشناس، مشاور یا سایر متخصصان سلامت روان می‌تواند به شما و همسرتان کمک کند تا راه‌هایی برای مقابله با آن پیدا کنید.
گزینه‌های درمانی خود را بررسی کنید
تعدادی از درمان‌های اختلال نعوظ در دسترس است. از پزشک خود بپرسید که کدامیک از این موارد ممکن است انتخاب خوبی برای شما باشد:
داروهای خوراکی: داروهای اختلال نعوظ شامل سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس، آدسیرکا)، واردنافیل (لویترا، استاکسین) یا آوانافیل (استندرا) است. این قرص‌ها می‌توانند جریان خون به آلت تناسلی شما را تسهیل کنند و با رسیدن سریع‌تر به حالت نعوظ، آن را حفظ کنند. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا انتخاب یکی از این داروها برای شما راهی ایمن است یا خیر. گاها مصرف این داروها می تواند با عوارض باشد و یا موثر نباشد.
سایر داروها: اگر قرص‌ها گزینه مناسبی برای شما نیستند، ممکن است پزشک شما یک شیاف کوچک را توصیه کند که قبل از رابطه جنسی در نوک آلت تناسلی خود قرار دهید. احتمال دیگر دارویی است که به قاعده یا طرف آلت تناسلی خود تزریق می‌کنید. مانند داروهای خوراکی، این داروها جریان خون را افزایش می‌دهند که به شما کمک می‌کند به حالت نعوظ برسید و آن را حفظ کنید. گاها مصرف این داروها می تواند با عوارض باشد و یا خوشایند و موثر نباشد.
وکیوم (دستگاه ایجاد خلاء): این دستگاه ها که پمپ آلت تناسلی یا پمپ خلاء هم نامیده میشود، یک لوله توخالی است که روی آلت تناسلی خود قرار می‌دهید و به کمک یک پمپ برای کشیدن خون به آلت تناسلی خود و ایجاد نعوظ استفاده می‌کنید. نواری که در پایه آلت تناسلی قرار داده میشود، نعوظ را پس از برداشتن لوله حفظ می‌کند. استفاده از این دستگاه برای بسیار از آقایان خوشایند و کارساز نیست.
کاشت (پروتز) آلت تناسلی: در مواردی که داروها یا پمپ آلت تناسلی کار نمی‌کنند، کاشت آلت تناسلی یک گزینه برای درمان قطعی و همیشگی است که توسطی برخی از جراحان با تبحر و تجربه انجام میشود. ایمپلنت آلت تناسلی نیمه سفت یا بادی یا هیدرولیک گزینه‌ای مطمئن و موثر برای بسیاری از مردان مبتلا به اختلال نعوظ است که به صورت تخصصی توسط شرکت سوئیسی زفیر سرجیکال ایمپلنت تولید می شود و در ایران نمایندگی رسمی و انحصاری تحت نظارت وزارت بهداشت دارد.
انتخاب های خوبی برای سبک زندگی داشته باشید
تفاوتی که می‌تواند چندین تغییر ایجاد کند را دست کم نگیرید. این روش‌ها را برای بهبود اختلال نعوظ و سلامت کلی خود امتحان کنید:
سیگار نکشید: مصرف دخانیات، از جمله سیگار کشیدن، رگ‌های خونی شما را باریک می‌کند و همین می‌تواند منجر به اختلال نعوظ یا بدتر شدن آن شود. سیگار همچنین می‌تواند سطح اکسید نیتریک شیمیایی را کاهش دهد، که کارش ارسال سیگنال به بدن برای خونرسانی به آلت تناسلی است. اگر سعی کردید به تنهایی سیگار را ترک کنید اما نتوانستید، تسلیم نشوید و از کسی کمک بخواهید. چندین استراتژی برای کمک به ترک وجود دارد، از جمله داروها.
وزن اضافی خود را کم کنید: اضافه وزن می‌تواند باعث ایجاد اختلال یا بدتر شدن وضعیت نعوظ شود.
فعالیت بدنی را در برنامه روزانه خود قرار دهید: ورزش می‌تواند به مشکلات زمینه‌ای کمک کند که در اختلال نعوظ نقش دارند، مثل: کاهش استرس، کمک به کاهش وزن و افزایش جریان خون.
مصرف الکل را محدود یا قطع کنید: الکل زیاد می‌تواند به اختلال نعوظ کمک کند.