پروتز آلت | راهنمای کامل ایمپلنت آلت تناسلی و درمان قطعی اختلال نعوظ

پروتز آلت یک دستگاه پزشکی است که در داخل آلت تناسلی قرار می‌گیرد و به مردانی که دچار اختلال نعوظ (ED) یا شلی آلت هستند کمک می‌کند تا نعوظ پایدار و کافی برای رابطه جنسی داشته باشند.
جراحی تعبیه ایمپلنت آلت تناسلی معمولاً زمانی توصیه می‌شود که درمان‌های دارویی، تزریقی یا دستگاه وکیوم مؤثر نباشند.

 

بررسی اجمالی پروتز آلت

پروتز آلت برای ایجاد نعوظ مکانیکی طراحی شده است و از دو نوع اصلی تشکیل می‌شود:

هر نوع مزایا، معایب و کاربردهای خاص خود را دارد و انتخاب آن بر اساس شرایط بیمار و نظر جراح انجام می‌شود.
اگرچه این جراحی به درمان اختلال نعوظ کمک می‌کند، اما:

  • میل جنسی را افزایش نمی‌دهد

  • حساسیت آلت را بیشتر نمی‌کند

  • اندازه آلت را بزرگ‌تر از قبل از عمل نمی‌کند (در برخی موارد، ممکن است کمی کوتاه‌تر به نظر برسد)

 

چرا تعبیه پروتز آلت انجام می‌شود؟

جراحی پروتز آلت زمانی پیشنهاد می‌شود که:

  • داروهای خوراکی مثل سیلدنافیل و تادالافیل مؤثر نیستند

  • تزریق‌های داخل آلت یا دستگاه وکیوم نتیجه‌ مطلوب نمی‌دهند

  • بیمار نمی‌تواند به صورت طبیعی نعوظ داشته باشد

  • بیمار مبتلا به بیماری پیرونی شدید است (انحنا و درد ناشی از اسکار داخل آلت)

مواردی که جراحی پروتز آلت توصیه نمی‌شود

  • وجود عفونت فعال (تنفسی، ادراری یا پوستی)

  • دیابت کنترل‌نشده

  • بیماری‌های قلبی جدی

 

خطرات و عوارض احتمالی پروتز آلت

مانند هر جراحی دیگری، تعبیه ایمپلنت آلت نیز ریسک‌هایی دارد:

۱. عفونت

شایع‌ترین عارضه در سه ماه اول بعد از جراحی
در موارد شدید، لازم است ایمپلنت برداشته و بعد از درمان مجدد جایگذاری شود.

۲. خرابی دستگاه

پروتزهای جدید بسیار بادوام هستند، اما احتمال خرابی مکانیکی هرچند بسیار کم، وجود دارد.

۳. فرسایش یا چسبندگی

ایمپلنت ممکن است به پوست داخلی آلت بچسبد یا باعث ساییدگی بافتی شود؛ این اتفاق نادر است و اغلب با عفونت همراه می‌شود.

آمادگی قبل از جراحی پروتز آلت

در جلسه مشاوره با اورولوژیست:

۱. بررسی سابقه پزشکی

  • علائم اختلال نعوظ

  • دیابت، فشار خون، جراحی‌های قبلی

  • مصرف داروها

۲. معاینه فیزیکی کامل

برای تشخیص علت ED و بررسی مناسب‌بودن پروتز آلت

۳. بررسی انتظارات بیمار

این جراحی برگشت‌پذیر نیست
بنابراین باید نسبت به عملکرد، نتایج و محدودیت‌ها آگاه باشید.

آمادگی‌های قبل از عمل

  • قطع مصرف آسپرین و داروهای ضدالتهاب

  • ناشتا بودن از نیمه‌شب قبل از عمل

  • هماهنگی برای بازگشت به منزل

  • احتمال تجویز آنتی‌بیوتیک قبل از جراحی

 

انواع پروتز آلت

۱. پروتز آلت سه تکه (Inflatable 3-Piece)

طبیعی‌ترین نعوظ را ایجاد می‌کند و شامل:

  • سیلندر در داخل آلت

  • پمپ داخل کیسه بیضه

  • مخزن مایع در شکم

مزایا:

  • طبیعی‌ترین فرم نعوظ

  • بیشترین سفتی

  • شلی کامل بعد از تخلیه

معایب:

  • قطعات بیشتر → احتمال خرابی بیشتر

  • نیاز به مخزن در شکم

 

2. پروتز آلت نیمه‌سخت (Malleable / Semirigid)

میله‌های نیمه‌سفت که قابل خم‌شدن هستند.

مزایا:

  • خرابی مکانیکی بسیار کم

  • مناسب افراد با محدودیت حرکتی یا مشکلات مهارتی

معایب:

  • آلت همیشه نسبتاً سفت است

  • ممکن است زیر لباس قابل تشخیص باشد

  • فشار مداوم به بافت آلت

مقایسه انواع پروتز آلت

نوع پروتز آلت مزایا معایب
۳ تکه طبیعی‌ترین نعوظ، شلی کامل قطعات بیشتر، نیاز به مخزن شکمی
۲ تکه جراحی ساده‌تر، مناسب بیماران خاص سفتی کمتر
نیمه‌سخت احتمال خرابی بسیار کم سفتی دائمی، پنهان‌سازی دشوار

فرایند جراحی پروتز آلت

قبل از عمل

  • بیهوشی عمومی یا بی‌حسی نخاعی

  • تزریق آنتی‌بیوتیک

  • ضدعفونی کامل محل جراحی

حین عمل

  • ایجاد برش در آلت یا زیر شکم

  • قرار دادن سیلندرها در کورپورا کاورنوزا

  • تعبیه پمپ و مخزن (در پروتزهای بادی)

  • بستن برش
    مدت جراحی: ۴۵ تا ۶۰ دقیقه

بعد از عمل

  • درد قابل کنترل با دارو

  • مصرف آنتی‌بیوتیک یک‌هفته‌ای

  • بهبود کامل ۴ تا ۶ هفته

  • شروع آموزش استفاده از پروتز از هفته ۳ تا ۶

نتایج و میزان رضایت از پروتز آلت

با وجود تهاجمی بودن این روش، بالاترین میزان رضایت بین تمام درمان‌های اختلال نعوظ متعلق به پروتز آلت است.
در اغلب مطالعات:

  • بیش از ۹۰٪ بیماران رضایت کامل دارند

  • کیفیت رابطه جنسی بهبود چشمگیر پیدا می‌کند

  • شریک جنسی نیز رضایت بالایی گزارش می‌کند

 

جمع‌بندی

پروتز آلت یک روش قطعی، دائمی و بسیار مؤثر برای درمان اختلال نعوظ مقاوم به درمان است. انتخاب نوع ایمپلنت باید توسط اورولوژیست و بر اساس شرایط بیمار، سن، سابقه بیماری و انتظارات انجام شود.

اگر به دنبال بازگشت عملکرد جنسی طبیعی و یک راه‌حل ماندگار برای ED هستید، مشاوره با یک متخصص اورولوژی می‌تواند بهترین نقطه شروع باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *