یک بیماری شایع در ناحیه تناسلی است که باعث ترشحات، التهاب، سوزش و خارش واژن می شود. این عفونت عمدتا در بین زنان شایع است، اما مردان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. عفونت قارچی واژن، کاندیدیازیس واژینال یا کاندیدیازیس وﻟﻮواژﯾﻨﯿﺖ (VVC) نامیده می شود و از هر ۴ زن، حداقل ۳ زن برای یکبار در زندگی به این عفونت دچار می‌شوند. بیشتر زنان، حداقل دو بار به این عفونت مبتلا می شوند.
واژن سالم حاوی باکتری و برخی از سلول های قارچی مفید است. اما هنگامی که تعادل باکتری ها و قارچ ها بهم می خورد، تعداد سلول های قارچی چندین برابر شده و باعث خارش، تورم و سوزش می شود. با درمان عفونت قارچی واژن، می توان علائم آن را در طی چند روز کاهش داد. در موارد شدیدتر، این روند ممکن است تا دو هفته طول بکشد. تماس جنسی می تواند باعث زیاد شدن و عود عفونت قارچی شود، اما زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند هم ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. به دلیل بر هم خوردن تعادل در باکتریهای واژن، زمانی که برای اولین بار دچار عفونت قارچی می شوید احتمال اینکه باز هم به این بیماری مبتلا شوید، زیاد است.
علائم عفونت قارچی واژن
مجموعه ای از علائم شایع عفونت قارچی عبارتند از:
- خارش واژن
- تورم اطراف واژن
- سوزش در زمان دفع ادرار یا رابطه جنسی
- درد در زمان رابطه جنسی
- قرمزی پوست
- جوش در ناحیه تناسلی
ترشح واژینال خاکستری و تکه ای (مثل پنیر) یکی دیگر از علائم واضح ابتلا به این بیماری است. بنا بر گزارشات، این ترشحات در برخی از زنان مانند تکه های پنیر و گاهی اوقات نیز آبکی است. اگر برای درمان این عفونت دیر اقدام کنید، علائم شدید تری را تجربه خواهید کرد.
علت عفونت قارچی واژن چیست؟
عوامل متعددی می توانند باعث عفونت قارچی شوند، از جمله:
- دیابت کنترل نشده
- سیستم ایمنی ضعیف
- عدم تعادل هورمونی در نزدیکی پریود
- استرس
- کمبود خواب
- عادات غذایی ناسالم مانند مصرف بیش از اندازه غذاهای شیرین
- آنتی بیوتیک ها که مقدار لاکتوباسیلوس (باکتری خوب) را در واژن کاهش می دهند
- بارداری: دانستن این نکته ضروری است که علت سوزش واژن در بارداری ممکن است بخاطر وجود عفونتهای قارچی باشد.
روش تشخیص عفونتهای قارچی واژن
عفونت قارچی به سادگی قابل تشخیص هستند. پزشک، سوالاتی درباره سابقه سلامتی شما خواهد پرسید. مثلا آیا قبلا دچار عفونت قارچی بوده اید یا خیر. همچنین ممکن است در مورد سابقه ابتلا شما به بیماری های جنسی نیز بپرسد. گام بعدی، معاینه لگنی است. پزشک، دیواره ها و دهانه رحم شما را بررسی خواهد کرد. همچنین ممکن است ناحیه بیرونی واژن برای نشانه های خارجی عفونت مورد معاینه قرار گیرند.
بسته به مشاهدات پزشک، در گام بعدی ممکن است از طریق پاپ اسمیر مقداری از سلول های واژن شما برداشته شده و به آزمایشگاه فرستاده شود. این آزمایشات معمولا برای زنانی تجویز می شود که به طور مرتب به عفونت قارچی واژن مبتلا می شوند و یا عفونت آنها بهبود پیدا نمی کند.
درمان عفونت های قارچی خفیف
برای عفونت های خفیف قارچی، پزشک معمولا استفاده از پماد، قرص و کرم های خاص را به مدت ۱ تا ۳ روز تجویز می کند. برخی از این داروها تنها با نسخه‌ی پزشک قابل تهیه هستند و بقیه آنها را می توان بدون نسخه‌ی پزشک نیز از داروخانه ها تهیه کرد. داروهای رایج عبارتند از:
- بوتوکونازول (Gynazole)
- کلوتریمازول (Lotrimin)
- میکونازول (Monistat)
- ترکونازول (Terazol)
- فلوکونازول (Diflucan)
زنان مبتلا به عفونت واژینال خفیف برای اطمینان از درمان کامل عفونت باید بعد از مصرف دارو نیز به پزشک مراجعه کنند.
درمان عفونتهای قارچی مکرر
یک عفونت قارچی زمانی مکرر محسوب می شود که یک زن در طول سال، ۴ بار یا بیشتر به آن دچار شده باشد. عفونت قارچی مکرر ممکن است ناشی از یک بیماری زمینه ای مانند اختلال ایمنی بدن بوده و معمولا به درمان قوی تری نسبت به دارو نیاز داشته دارد. روند درمانی این عفونتها می تواند شامل دوره های طولانی مصرف پمادهای موضعی، داروهای خوراکی یا ترکیبی از هر دو باشد.
درمان با استفاده از خاصیت اکسیژن و هیالورونیک اسید میتواند یک روش موضعی و کم عارضه برای عفونت های قارچی خصوصا عفونت های قارچی مکرر و مقاوم به درمان های دارویی باشد.
هیالورونیک اسید علاوه بر خواص آبرسانی و ترمیم کنندگی دارای خواص ضد قارچی ، ضد ویروسی و ضد باکتریایی می باشد و همچنین اکسیژن تراپی خاصیت کشسانی بافت را بهبود می بخشد و خواص ضد میکروبی را تحریک میکند.
ترکیب این دو ماده و اسپری آن بر روی سطح و داخل واژن به طور چشم گیری در درمان عفونت های قارچی مکرر موثر است و بافت واژن را احیا میکند و علائمی مانند خشکی واژن ، سوزش هنگام ادرار، خارش و قرمزی وازن را از بین میبرد.
پیشگیری از عفونت قارچی واژن
برای پیشگیری از ابتلا به عفونتهای قارچی نکات زیر را رعایت کنید:
- رژیم غذایی متعادل از همه مواد غذایی
- خوردن ماست های پروبیوتیک
- پوشیدن الیاف طبیعی مانند پنبه، کتان یا ابریشم
- شستن لباس زیر با آب گرم
- تعویض مکرر محصولات بهداشتی زنانه
- همچنین از موارد زیر اجتناب کنید:
- پوشیدن شلوارهای تنگ، جوراب شلواری، لباس تنگ یا ساق شلواری
- استفاده از دئودورانت یا تامپون ها یا پدهای معطر
- نشستن با لباس مرطوب، به خصوص لباس شنا
- نشستن در حوضچه های داغ یا جکوزی
- استفاده از دوش واژینال